Παρατηρώ ότι συχνά ο ρόλος της φιλίας υποτιμάται σε σχέση με τη συμβολή που έχει στην ευτυχία μας και την ικανοποίηση από τη ζωή. Συνήθως εστιάζουμε σε συνεργάτες, συντρόφους ή / και τα παιδιά μας για περάσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας, μερικές φορές, ακόμα και εις βάρος των φιλικών μας σχέσεων.
Εξαίρεση σε αυτό τείνει να ήταν η εποχή που ήμασταν παιδιά. Οι φιλίες που είχαμε ως παιδιά είναι πιθανό να διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο άτομο που γίναμε. Οι φιλικές σχέσεις μας βοηθούν να διαμορφώσουμε συναισθηματικές και κοινωνικές δεξιότητες, καθώς και να μας δώσουν μια αίσθηση ότι ανήκουμε. Αυτές οι πρώιμες σχέσεις μας δίδαξαν πώς να επιλύουμε συγκρούσεις, πως να μοιραζόμαστε, αλλά και πως να δημιουργούμε δεσμούς με κοινά ενδιαφέροντα και αξίες.
Μερικοί άνθρωποι είναι όχι μόνο τυχεροί αλλά και πρόθυμοι να διατηρήσουν τις φιλίες του παρελθόντος όχι απλά γιατί ξέρουν τον άλλο μια ζωή αλλά γιατί επενδύουν ακόμη και σήμερα σε αυτές τις σχέσεις. Κάποιοι άλλοι δημιουργούν σχέσης ζωής με φίλους αργότερα στη ζωή τους καθώς η φιλία όπως και ο έρωτας, δεν έχουν ηλικία.
Αλήθεια, εσείς θυμάστε ποιος ήταν ο καλύτερος/η φίλος/η που είχατε ως παιδί;
Νάνσυ Ψημενάτου
