Κάποιοι από εμάς θα ευχόμασταν οι γονείς να είχαν διαφορετική αντιμετώπιση στον τρόπο με τον οποίο μας μεγάλωσαν.
Παρόλο που αυτά που συνέβησαν κατά την διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας αφήνουν ένα ισχυρό αποτύπωμα δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτό το αποτύπωμα ως καταδίκη. Καθώς μεγαλώνουμε έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε όσες αλλαγές χρειάζεται για να ζήσουμε μια αυθεντική ζωή.
Μπορεί να ανακαλύψουμε ότι δυσκολευόμαστε να εμπιστευτούμε ή ότι φοβόμαστε την εγκατάλειψη και την προδοσία. Μπορεί να διαπιστώσουμε ότι είμαστε αρκετά θυμωμένοι ή έχουμε την τάση να αποσυρόμαστε από τις σχέσεις πριν αυτές γίνουν οικείες.
Όποιο και αν είναι το θέμα που αντιμετωπίζουμε μπορούμε να ξαναγράψουμε το σενάριο της ζωή μας ανακαλύπτοντας ότι δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε τις εμπειρίες του παρελθόντος.
Η σοφία αυτή γεννιέται μέσα από τον πόνο και τις «λάθος» επιλογές αλλά μας καθιστά ικανούς να δούμε τελικά τον δρόμο να απλώνεται μπροστά μας αποφεύγοντας το ίδιο αδιέξοδο. Όπως πρέπει όλοι να γνωρίζουμε «δεν είμαι αυτό που μου συνέβη είμαι αυτό που επέλεξα να γίνω».
Τι ελευθερία! Τι ευθύνη!
Νάνσυ Ψημενάτου
