Πολλοί άνθρωποι έχουν μεγαλώσει με την προτροπή: “Μην μπλέκεις σε καυγάδες” και μια τέτοια προτροπή έχει συνήθως ένα προστατευτικό χαρακτήρα.
Όταν ένα άτομο υιοθετήσει αυτήν τη στάση χωρίς να κάνει διάκριση ανάμεσα στο “δεν ξεκινώ ένα καυγά στα καλά καθούμενα” και “στο δεν ξέρω πως να βάλω τα όρια μου” τότε είναι πιθανό να αντιμετωπίσει προβλήματα στη ζωή του και τις σχέσεις του.
‘Οταν δεν μπορούμε να συγκρουστούμε τότε η μνησικακία αναλαμβάνει να γεμίσει τα κενά. Καθώς οι ανάγκες μας δεν ικανοποιούνται καλλιεργούμε μέσα μας πικρία και θυμό, συναισθήματα που εκφράζονται με παθητικούς τρόπους. Χάνουμε τη ζωντάνια μας. Αποσυρόμαστε. Και οι άνθρωποι που μετράνε για εμάς… είναι θυμωμένοι συνεχώς και αυτοί μαζί μας.
Με μικρά βήματα μπορούμε να μάθουμε να αντέχουμε την ιδέα να “κάνουμε” έναν καυγά χωρίς να φοβόμαστε ότι θα γίνει κάποια ζημιά. Μπορούμε να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί. Οι καυγάδες – όταν τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας -μέσα σε αυτούς δεν φέρνουν προβλήματα, τα λύνουν.
